Ben Euripides. Bugüne dek hep yazdığım tragedyalarla karşınıza çıktım. Dionysia şenliklerinde oyunlarımı sergiledim. Belki beğendiniz belki de beğenmediniz. 

Ama bu kez çok farklı bir nedenle karşınızdayım. Yepyeni  bir nedenle karşınıza çıkmamın nedeni ise komedya ozanı Aristophanes'ten dolayıdır.  Oyunlarında beni konu yapıyor ve boyuna eleştiriyor.  Sadece beni mi! Sokrates'i de eleştiriyor. Nephelai (Bulutlar) adlı oyununda Sokrates'i hedef almış boyuna eleştiriyor. Yeni olana tahammülü yok Aristophanes'in. Sokrates'i de yerden yere vurmuş oyununda. 

Strepsiades, oğlu Pheidippides'in atlara ve lükse düşkünlüğünden dolayı hayli borçlanmış. Alacaklılar onu sıkıştırmaya başlamış. Evinin hemen yakınındaki bir okulda, Sokrates isimli birinin davaların nasıl kazanılacağına ilişkin dersler verdiğini duymuş. Kendi gitmiş katılmış derslere ama yaşlı oluşu vs. nedenlerle bir şey anlamamış. Bu kez de oğlu Pheidippides'i göndermiş. Oğlu da o okulda başarı kazanmış ve alacaklıları bir şekilde uzaklaştırmayı bilmiş. Ama bu kez de Pheidippides okulda öğrendiklerini kötü amaçlarla kullanmaya başlamış hatta babası Strepsiades'i dövmeye bile kalkmış. Strepsiades de bu duruma öfkelenmiş ve gidip Sokrates'in okulunu yakmış. 

Dedim ya tahammülü yok kimseye. Kimi hedefine aldıysa oyunlarında kullanıyor ve yerin dibine sokmaya çalışıyor.  İşi sembolik de olsa okulu yakmaya kadar götürüyor. 

Thesmophoriazousai (Thesmophoria Bayramını Kutlayan Kadınlar) komedyasında da beni hedefine koymuş, vermiş veriştirmiş. Neymiş efendim ben kadınlara düşmanmışım ve tragedyalarımda her zaman onları kötülüyormuşum. Kadınlar da bana öfkeleniyormuş. Benden intikam almak hatta idam cezasına çarptırılmamı istiyorlarmış. Ben de bu durumu öğrenmişim ve tanıdığım birini kadın kılığına sokarak, kadınları yatıştırmak için aralarına göndermişim. Ama kadınlar durumu anlamışlar ve yakalamışlar. Ben de kadınları bir daha tragedyalarımda kötülemeyeceğime dair söz vermişim de kadınlar ancak öyle yatışmışlar. 

Daha neler neler! Artık Atina'da eskisi gibi tragedya yazılmadığını düşünmüş ve var olan durumdan hoşnutsuzluğunu da dile getirmiş. Eski günleri arar olduk türü  bir şeyler söylemiş. Yeniden eski tragedyaların olması için benim ölümümden bir yıl sonra Batrakhoi (Kurbağalar) komedyasıyla bu özlemini dile getirmiş. Ama yine beni işin içine sokup karıştırmış. 

Güya Dionysos var olan tragedyalardan hoşnutsuzmuş. Ölüler ülkesine gidip beni yeryüzüne çıkarmak istemiş. Tam Yeraltı Ülkesine geldiği sırada ben ve Aiskhylos en iyi olduğumuza dair birbirimizle tartışıyormuşuz. Biz de Dionysos'un gelişini fırsat bilip hakemlik görevini ondan istemişiz. O da en iyi tragedya ozanı olarak Aiskhylos'u seçmiş. Beni bertaraf etmiş. Hatta Aristophanes öyle söylüyor ki Aiskhylos kendisinden sonra boşalacak olan tahtının Sophokles'e verilmesini istiyormuş. 

Benim en iyi olmak gibi bir derdim yok. Düşüncelerimi felsefi bakışımı oyunlarıma yansıtıyorum ve Dionysia Şenliklerinde de sahneliyorum. Kimseyle yarışım da yok. Varsın Aristophanes beni yerden yere vursun, oyunlarında beni eleştiredursun. Ben kendi bildiğim yolda ilerliyorum ve ilerlemeye de tragedyalarımı da yazmaya devam edeceğim.